حسین قربانزاده؛ مردی که زیاد میدانست

حسین قربانزاده؛ مردی که زیاد میدانست
یادم هست در بخش‌هایی از کتاب جامعه شناسی فوتبال از برخی شخصیت‌های فعلی فوتبال ایران که اکنون پا به سن گذاشته‌اند به نیکی یاد کرده بودم، موضوعی که مورد انتقاد یکی از بزرگان قرار گرفت و به من یادآور شد مراقب نوشتن در مورد شخصیت‌های زنده باشم؛ آن‌ها در گذشته چنین نبوده‌اند و در آینده نیز چنین نخواهند ماند؛ از این رو تحلیل در مورد شخصیت آن‌ها برای کسانی‌که از گذشته با خبرند دروغ و برای کسانی‌که آینده را خواهند دید باز هم دروغ خواهد بود. آنچه مسلم است نوشتن در مورد شخصیتی مانند حسین قربانزاده کار ساده ای نیست: خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس بارها تا عملی شدن نزدیک شد اما محقق نشد؛ قربان‌زاده اما مصمم بود که این مهم را محقق کند؛ دست به کار شد و گام‌های محکمی هم برداشت. اراده او برای بردن این دو باشگاه بزرگ و مردمی به ورطه خصوصی سازی (هر چند ناقص) دو دستاورد مهم داشت: تابوی خصوصی شدن این دو باشگاه شکسته شد و بخش‌های عمده‌ای از فساد نهفته در ادوار پیشین این دو باشگاه نیز عیان گردید. قربان‌زاده از مخالفت‌ها برای واگذاری این دو باشگاه و ثروت عظیم این دو در قالب سرمایه اجتماعی با خبر بود. پس راهکاری را انتخاب کرد که به قول خودش باشگاه را نه به اشخاص متمول خاص که به هوادارانش واگذار کند. انتخاب روش واگذاری او می‌توانست مخالفان را آرام کند اما همچنان یک جای کار می‌لنگید: مثل بخش دولتی، مدیر این بنگاه خصوصی باز هم کسی خواهد بود که فرمایشی انتخاب می‌شود و خود سهمی در سود و زیاد آن ندارد. قربان زاده را می‌توان نماد نگاه دانای کل جامعه به فوتبال ایران تصور کرد. جایی که فوتبال را محل رفت و آمد کسانی می‌داند که از تخصص مدیریتی بی‌بهره‌اند و توان کافی برای مدیریت این ورزش جذاب و پولساز را ندارند. او در مناظره با علی فتح‌الله‌زاده نمایشی از خود نشان داد که تفسیر خلاصه آن این بود خصوصی سازی خوب بود سوء مدیریت مانع موفقیت آن شد. او در دوره مدیریتش احتمالاً واگذاری‌های زیادی را به سر منزل مقصود رسانده ولی اگر بخشی از آن‌ها هم به سرنوشت استقلال دچار شده باشند چه؟ تصور دردناکی است... اگر به موضوع واگذاری این دو باشگاه به مثابه یک پروژه نگاه کنیم؛ این پروژه فاقد یک مدیر و راهبر بود. قربان زاده فوتبال را با یک شرکت تولیدی اشتباه گرفت و تصور کرد با اصلاح ورودی و فرایندها خروجی هم اصلاح می‌شود. ورزش و فوتبال ایران قربان زاده را هرگز فراموش نخواهد کرد؛ مردی که زیاد می‌دانست اما دانسته‌هایش نه فساد را کم‌تر کرد و نه فوتبال را موفق‌تر...

نویسنده: رضا شجیع ویراستار: مهرداد غفاری

دسته‌بندیسیاسی اقتصادیکلید‌واژهحسین قربان زادهفدراسیون فوتبالعلی فتح الله زادهباشگاه استقلالخصوصی سازیفساد در فوتبال